Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 462

ลั่วนซิงอยากจะเอ่ยปาก แต่ฉันดึงเธอไว้ แล้วพูดกับวัวเหลืองใหญ่ว่า "การจะหยิ่งยโสได้ต้องมีฐานรองรับ แต่เธอไม่มี พูดจาออกมาแบบนี้ ราคาที่ต้องจ่ายอาจเป็นสิ่งที่เธอทนไม่ไหว"

"จริงเหรอ? พอดีเลย ฉันอยากรู้นักว่าแกมีฝีมืออะไรกันแน่"

"หงเซิน ยืนเหม่ออะไรอยู่?"

ฉันขี้เกียจจะพูดกับมันอีกแม้แต่คำเดียว ส่วนหง...