Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 382

"ฟังแล้วก็เก่งมากนะ แต่ประเด็นคือผมจะไปหาเขาทำไม ผมก็แค่อันธพาลตัวเล็กๆ ไม่ได้อยากนำทัพรบอะไรสักหน่อย"

เถ้าแก่ไป๋ที่เมื่อกี้ดูเคร่งขรึมอยู่ พอได้ยินที่ผมพูด กลับหัวเราะออกมา แล้วส่ายหัว "เห็นได้ชัดว่าเธอยังเป็นเด็กหนุ่มอยู่ สักวันเธอจะเข้าใจเอง ต่อไปเธอจะต้องได้ใช้คนมีฝีมือแบบนี้แน่ ถึงไม่ได้ใช้ แค...