Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 353

เมื่อผมพูดจบ เจ้าพ่อไป๋ก็หัวเราะ รอยยิ้มของเขาไม่เหมือนอันธพาลทั่วไป เป็นรอยยิ้มบางๆ แต่กวนประสาทมาก ท่าทางนั้น เขาไม่ได้หวาดกลัวพวกเราเลยสักนิด

"แกหัวเราะอะไร?" เฮาหลินจ้องเขาด้วยความโกรธ "ฉันว่าแกดูแข็งนอกแต่ข้างในคงกลัวจนตัวสั่น มีเรื่องใหญ่มาถึงตัวแล้ว ยังจะมาทำเป็นเก๋าอีก?"

"ไอ้พวกเด็กๆ อย่าง...