เสน่ห์เย้ายวน

บทที่ 297

ฝนหยกเป็นคนสำคัญมากคนหนึ่งในชีวิตของผม เมื่อได้ยินเสียงเธอเรียกให้ผมหยุด หัวใจผมก็เต้นเร็วขึ้นโดยไม่รู้ตัว ผมไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนี้ อาจเป็นเพราะลึกๆ แล้วผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นหนี้บุญคุณเธออยู่ ความรู้สึกนี้อาจจะติดตัวผมไปตลอดชีวิต

"ฝนหยก มีอะไรหรือเปล่า?"

ผมยังคงยิ้มแย้มเหมือนเดิม แต่รักษาระย...