Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 235

ช่องเล็กๆ นั่นถึงจะไม่ใหญ่นัก แต่ผ่านช่องนั้น ผมยังพอมองเห็นอะไรสีชมพูๆ อยู่บ้าง แม้จะมองไม่ค่อยชัดเจนนัก แต่ผมมั่นใจว่าของเฉินต้านหยางตรงนั้นไม่น่าจะเล็กกว่าของจางเสี่ยวชิงแน่ๆ

อาจจะเพราะรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น เฉินต้านหยางก็เงยหน้าขึ้นทันที เมื่อเห็นผมจ้องหน้าอกเธออยู่ ใบหน้าเธอก็แดงก่ำด้วยความอาย ...