เสน่ห์เย้ายวน

บทที่ 205

พี่นกขนโดนผมต่อยไปหมัดหนึ่ง ล้มลงกับพื้น เลือดกำเนาไหลออกมา ปากก็ร้องโวยวายไม่หยุด แต่ผมมีนิสัยอย่างหนึ่ง คือพอโกรธขึ้นมาแล้ว จะกลับมาอารมณ์ดีอีกครั้งไม่ใช่เรื่องง่าย

ไม่ทันที่พี่นกขนจะลุกขึ้น ผมคว้าขวดเหล้าบนโต๊ะพุ่งเข้าไปหา ตอนนั้นในใจผมโกรธจนลุกเป็นไฟ เลยไม่ได้คิดอะไรมาก คว้าขวดเหล้าฟาดลงบนหัวขอ...