Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 167

เห็นผมจ้องประตูเหม่อลอย เสี่ยวอวี่ฮั่นดูเหมือนจะสังเกตเห็นบางอย่าง

เธอชี้นิ้วมาที่ผมเบาๆ แล้วถามว่า "เป็นอะไรหรือเปล่า หยางเฉินอวี่ เหม่ออะไรอยู่น่ะ?"

ผมรีบส่ายหน้าบอกว่าไม่มีอะไร แต่ตอนนั้นเอง จางเสี่ยวชิงก็เห็นผมกับเสี่ยวอวี่ฮั่นเข้าแล้ว และดูเหมือนเธอตั้งใจจะมาเอาเรื่องผม ค่อยๆ เดินมาทางพวกเรา......