Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 103

ตอนที่พาจางเสี่ยวชิงกลับบ้านก็เป็นเวลาบ่ายสองกว่าแล้ว ไข้สูงของเธอยังไม่ลดลงเท่าไหร่ ผมรินน้ำร้อนให้เธอแก้วหนึ่ง ป้อนยาให้เธอกิน จางเสี่ยวชิงค่อนข้างว่าง่าย กินยาเสร็จก็นอนลงบนเตียงอย่างว่านอนสอนง่าย ผมห่มผ้าให้เธอเรียบร้อย บอกให้เธอพักผ่อนดีๆ เธอยังส่งยิ้มหวานให้ผมอีกด้วย

เมื่อเห็นรอยยิ้มของจางเสี...