บทที่ 1
ตอนแบ่งห้องเรียนปีหนึ่ง มีสาวสวยคนหนึ่งมาเข้าห้องเรา เธอใส่รองเท้าส้นสูงสีชมพู กระโปรงสั้นสีดำ ขายาว ถุงน่องสีดำ เอวบาง ผมสั้นแบบสาวเปรี้ยว ดูมีออร่ามากๆ เธอชื่อจางเสี่ยวชิง
จางเสี่ยวชิงนั่งอยู่ข้างหน้าฉันพอดี จนถึงตอนนี้ฉันยังจำได้ชัดเจนว่าตอนที่เธอนั่งอยู่ข้างหน้า ได้กลิ่นหอมจากตัวเธอ หัวใจฉันเต้นตึกตักไม่หยุด จางเสี่ยวชิงจึงเป็นนางในฝันของฉัน
หน้าตา รูปร่าง และบุคลิกของจางเสี่ยวชิงนั้นเพอร์เฟกต์มาก โดยปกติน่าจะมีคนตามจีบเยอะ แต่แปลกที่ว่าในโรงเรียนไม่มีใครกล้าจีบเธอเลย สาเหตุก็คือวันแรกที่เข้าเรียน มีผู้หญิงในห้องเราคนหนึ่งย้อมผมสีแดง แต่งตัวโป๊ๆ มองจางเสี่ยวชิงด้วยสายตาดูถูก ผลคือโดนจางเสี่ยวชิงตบเข้าให้เต็มๆ...
ตอนนั้นผู้หญิงคนนั้นโดนตบจนน่าสงสาร หน้าบวมไปครึ่งซีก เครื่องสำอางเลอะเทอะไปหมด หลังจากนั้นแฟนของเธอก็มาพร้อมกับพวกนักเลงอีกหลายคน เรียกร้องให้จางเสี่ยวชิงรับผิดชอบ แต่จางเสี่ยวชิงแค่โทรศัพท์หนึ่งสาย มีคนกลุ่มใหญ่ทะลักเข้ามาในโรงเรียน ผลลัพธ์ก็ไม่ต้องพูดถึง ยังไงผู้หญิงคนนั้นก็ย้ายห้องไปเลย ใช่ ย้ายห้องในวันแรกที่เปิดเทอม และได้ยินว่าต่อมาก็ย้ายคณะไปด้วย...
ดังนั้นทุกคนจึงแอบพูดกันว่าจางเสี่ยวชิงนางฟ้าสุดแซ่บคนนี้ ครอบครัวต้องมีอิทธิพลแน่ๆ หรือไม่ก็มีคนข้างนอกเลี้ยงอยู่ ถึงยังไงหน้าตาเธอก็สวยกว่าหม่ารงมากนัก หม่ารงคนนั้นแม้แต่จะถือรองเท้าให้เธอก็ยังไม่คู่ควร
แต่ฉันชอบจางเสี่ยวชิงนี่นา โดยเฉพาะตอนที่เธอนั่งข้างหน้าฉันทุกวัน แม้เธอจะไม่พูดอะไรเลย ดูเย็นชามาก ฉันก็ยังชอบเธอ
คืนนั้นเป็นหน้าร้อน ฉันไม่รู้ว่าทำไม ดึกดื่นแล้วยังนอนไม่หลับ เลยนอนเล่นมือถืออยู่บนเตียง ไม่รู้ยังไงฉันเห็น QQ ของจางเสี่ยวชิง ก่อนหน้านี้ฉันเคยทักเธอทาง QQ สองสามครั้ง แต่เธอไม่เคยตอบกลับมาเลย ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าตัวเองคิดอะไรอยู่ เลยสร้างบัญชีใหม่แล้วแอดเธอ ไม่คิดว่าจางเสี่ยวชิงจะตอบรับทันที และข้อความแรกที่ส่งมาคือ: "คุณเป็นใคร?"
ตอนนั้นฉันตื่นเต้นมาก เพราะตามที่ฉันคิด จางเสี่ยวชิงไม่น่าจะสนใจฉันเลย แต่เธอกลับตอบรับ เมื่อเห็นว่าฉันไม่ตอบนาน จางเสี่ยวชิงก็ส่งเครื่องหมายคำถามมาอีกเพียบ
ฉันคิดว่ายังไงเธอก็ไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร และเมื่อนึกถึงท่าทางเย็นชาของเธอ ก็รู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมา อยากแกล้งเธอสักหน่อย จึงส่งข้อความไปว่า: "ไปนอนด้วยกันไหม? สาวสวย?"
ฉันกดส่งอย่างดุเดือด คิดว่าจางเสี่ยวชิงต้องด่าฉันแน่ๆ ฉันเตรียมพร้อมที่จะด่ากลับแล้ว แต่ไม่คิดว่าจางเสี่ยวชิงจะตอบกลับมาว่า: "ได้สิ ครั้งละ 500"
ฉัน...
ฉันงงไปเลย นี่คือจางเสี่ยวชิงเหรอ? เฮ้ย นี่คือจางเสี่ยวชิงจริงๆ เหรอ? เธอรับงานข้างนอกด้วยเหรอ? ที่แท้ข่าวลือเป็นความจริงหมดเลย? ในหัวฉันเหมือนฟ้าผ่าเปรี้ยงๆ นึกถึงขายาวๆ ในถุงน่องสีดำกับรองเท้าส้นสูงสีชมพูของจางเสี่ยวชิง ทำให้ใจฉันคันยิบๆ และตอนนี้ฉันได้คุยกับจางเสี่ยวชิงแล้ว รู้สึกฟินสุดๆ
ฉันนึกภาพว่าถ้าจางเสี่ยวชิงรู้ว่าคนที่คุยกับเธอทาง QQ ตอนนี้คือหนุ่มโง่ๆ หยางเฉินอวี่ที่นั่งอยู่ข้างหลังเธอ เธอจะมีสีหน้าแบบไหน
ขณะที่ฉันกำลังคิดอยู่ จางเสี่ยวชิงก็ส่งข้อความมาถามว่า: "นัดไหม?"
ฉันบอกเธอว่า สาวสวยส่งรูปมาก่อนสิ ฉันยังไม่รู้เลยว่าเธอหน้าตาเป็นยังไง ถ้าสวยจริงๆ ไม่ใช่แค่ 500 แต่ 5,000 ฉันก็ให้ จางเสี่ยวชิงบอกว่ารอแป๊บนึง แค่ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น เธอก็ส่งรูปมาให้
ในรูปมีสาวสวยสองคนใส่ถุงน่องสีดำกับรองเท้าส้นสูง คนผมสั้นก็คือจางเสี่ยวชิง ในรูปยังมีสาวผมยาวใส่เสื้อสายเดี่ยวสีดำอีกคน ก็สวยเหมือนกัน ฉากหลังเป็นในบาร์ หน้าของจางเสี่ยวชิงแดงนิดๆ สายตาดูเย้ายวน น่าจะเมาแล้ว
ผิวหน้าของจางเสี่ยวชิงขาวมาก ดูเหมือนบีบนิดเดียวก็จะมีน้ำออกมา เห็นรูปที่จางเสี่ยวชิงส่งมา ฉันยิ่งตื่นเต้น แต่ในใจก็ประเมินค่าเธอลดลงไปมาก ผู้หญิงที่ไปบาร์ทุกวัน จะมีกี่คนที่บริสุทธิ์ แถมเธอยังรับงานข้างนอกอีก ถึงฉันจะรู้ว่าในมหาวิทยาลัยเรามีนักศึกษาหญิงหลายคนที่รับงานส่วนตัวข้างนอก แต่ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจางเสี่ยวชิงจะเป็นคนแบบนั้นด้วย!
จางเสี่ยวชิงรีบถามอีกว่า เป็นไง? เสียดาย 500 บาทไหม? หนุ่มหล่อ คิกๆ...
ฉันตื่นเต้นมาก ลองคลำกระเป๋าสตางค์ดู ในกระเป๋ายังมีเงินอยู่หลายร้อย เป็นเงินที่ได้จากงานพาร์ทไทม์แจกใบปลิว คิดว่าถ้าไม่ยอมเสียสละก็จะไม่ได้อะไร จึงกัดฟันตัดสินใจส่งอั่งเปาให้จางเสี่ยวชิง 88 หยวน...
หลังจากจางเสี่ยวชิงรับอั่งเปาแล้ว ก็ส่งรูปริมฝีปากสีแดงมาให้ พร้อมกับข้อความเสียงที่เรียกฉันว่า "ที่รัก" ด้วยเสียงยั่วยวน...
เสียงนี้ทำให้ฉันหมดแรงไปทั้งตัว ฉันฟังซ้ำหลายรอบ คิดว่าอั่งเปา 88 หยวนของฉันนั้นคุ้มค่าจริงๆ และนี่คือจางเสี่ยวชิงเรียกฉันว่าที่รักนะ ที่สำคัญที่สุดคือ ในห้องเรียนเธอไม่เคยมองฉันตรงๆ สักครั้ง ถึงมองก็เป็นการดูถูก แต่ตอนนี้เธอกลับเรียกฉันว่าที่รัก ฉันรู้สึกสะใจอย่างบอกไม่ถูก!
อย่าบอกว่าจิตใจฉันวิปริต ความจริงก็คือจางเสี่ยวชิงปกติเย็นชาเกินไป ดูถูกคนเกินไป!!!
ฉันบอกจางเสี่ยวชิงว่า เธอชอบใส่ถุงน่องสีดำเหรอ? เธอใส่ถุงน่องสีดำเซ็กซี่มากเลยนะ ขาเธอยาวมาก จางเสี่ยวชิงตอบกลับมาว่า ธรรมดานะ ถ้าไม่ใช่เพราะพวกผู้ชายชอบดูผู้หญิงใส่ถุงน่อง ฉันก็ไม่อยากใส่หรอก
อืม... คำพูดของจางเสี่ยวชิงทำเอาฉันอึ้งไป แต่ช่วยไม่ได้ เธอพูดถูกทุกอย่าง ฉันเป็นพวกชอบถุงน่องสีดำโดยเฉพาะ จึงพูดหลายประโยคขอให้จางเสี่ยวชิงส่งรูปขายาวๆ ของเธอมาอีก จางเสี่ยวชิงก็ร่วมมือส่งมาเจ็ดแปดรูป แต่ละรูปเป็นถุงน่องสีดำทั้งนั้น ทำให้ใจฉันคันยิบๆ
ฉันเป็นคนชอบผู้หญิงตัวสูง และขาของจางเสี่ยวชิงยาวมาก ส่วนสูงประมาณ 167 เซนติเมตร ใส่รองเท้าส้นสูงแล้วดูสูงกว่าฉันอีก รูปร่างอกเต็มสะโพกงาม ไม่มีอะไรให้ติเลย
ดูขาของจางเสี่ยวชิงแล้ว ในใจฉันมีแค่ประโยคเดียว: ขาแบบนี้ ฉันเล่นได้ทั้งปี
หลังจากคุยกับจางเสี่ยวชิงอีกพักใหญ่ เธอบอกว่าอาจจะเมาไปหน่อย ปวดหัว ค่อยคุยกันวันหลัง ถึงฉันจะเสียดายในใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร แค่บอกว่าโอเค แล้วค่อยหาเธอคืนพรุ่งนี้ แต่หลังจากนั้นฉันก็นอนไม่หลับเลย ในหัวเต็มไปด้วยภาพของจางเสี่ยวชิง สำคัญที่สุดคือจางเสี่ยวชิงให้ความรู้สึกแตกต่างกันมากเกินไป ทำให้ใจฉันคันยิบๆ คิดในใจว่าถ้าฉันได้เป็นแฟนของจางเสี่ยวชิง คงจะดีแค่ไหน