Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 57

"เหรินอี๋..." เกาเหวินเย่าดูลนลาน เขาอยากจะอธิบายอะไรบางอย่าง แต่กลับพูดไม่ออก

"แต่ตอนนี้ เมื่อมองเห็นคุณ ฉันไม่รู้สึกอะไรนอกจากความรังเกียจและความโกรธ" แววตาของเหรินอี๋เย็นชาอย่างที่สุด "ฉันแค่รู้สึกว่าใบหน้าของคุณ ตัวคุณทั้งหมด ทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยง"

เกาเหวินเย่าเบิกตากว้างก่อน สีหน้าซีดลงทันที ...