Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 164

คำพูดประโยคสุดท้ายของหลิงอี้ทำให้เขาสะดุ้ง เขานึกถึงคืนนั้นที่กวางโจว ความผิดปกติของเธอ น้ำตาของเธอ ความกลัวที่ส่งผ่านโทรศัพท์ และการที่เธอไม่ยอมให้เขาวางสาย

ที่แท้คืนนั้นเกาเหวินเยาได้ไปหาเธอ เขาพอจะนึกภาพออกว่าเกาเหวินเยาจะมีสภาพน่าเกลียดแค่ไหน และหลิงอี้ต้องทนรับความกลัวและความรู้สึกไร้ที่พึ่งมา...