Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 159

ยันไข่เฟิงตกใจจนชะงัก แม้โจวเจิ้งจะดูเหมือนไม่ได้ออกแรง แต่เขาพยายามสุดชีวิตที่จะสะบัดออก มือของโจวเจิ้งกลับเหมือนเหล็กกล้าที่กำรัดมือเขาไว้ เขาสลัดไม่หลุด น่ากลัวมาก

โจวเจิ้ง: "แม่ให้ปากมาก็เพื่อให้พูดดีๆ เธอไม่รู้หรือไง?"

เขาจึงปล่อยมือยันไข่เฟิง

หลิงอี้อดขำไม่ได้ โจวเจิ้งไม่ค่อยด่าใคร แต่พอด่า...