Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 459

เธอจะทำไม จะเปิดประตูเข้ามาตรงๆ ได้ยังไงกัน จำได้ว่าผมล็อกประตูไว้แล้วนี่นา ผมมองอาวุธร้ายที่ยังคงตั้งตรงของตัวเอง แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยเงาสีขาวนวล

มันคือมือข้างหนึ่ง มือที่เพิ่งยื่นมาจากด้านหลังของผม มือของลูกสะใภ้

มือนั้นอยู่ห่างจากอาวุธร้ายของผมเพียงไม่ถึงหนึ่งเซนติเมตร

เดี๋ยวสิ ผมกำลังคิดอะไร...