Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 248

เจ้าหลี่หลี่แก้มแดงระเรื่อ ลิ้นเล็กๆ ของเธอแลบออกมาเลียริมฝีปากของผมเบาๆ สายใยบางนั้นหายวับไปในพริบตา

สองคนสบตากันอย่างลึกซึ้ง ลมหายใจเร่งรีบพ่นใส่ใบหน้าของกันและกัน ในดวงตาของผมเต็มไปด้วยความรู้สึกลึกซึ้ง ส่วนเจ้าหลี่หลี่เต็มไปด้วยความเขินอาย เธอเบนสายตาหลบ ไม่กล้ามองตาผม "พี่หง ฉันแค่จูบอย่างบริส...