Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 795

ไทยลิต: บทแปลวรรณกรรมจีน

"ฉันไม่นั่งหรอก พวกพี่ไปกันเถอะ" ลิ่นเซียงไม่ได้คาดคิด แต่ซีเหลียนคิดไว้แล้ว เธอรู้ว่าถ้าขึ้นไปจะต้องนั่งชิดติดกับหวังตี้แน่ๆ ซีเหลียนจึงยังคงส่ายหน้า

"แล้วถ้าเกิดเจอพวกคนป่าเถื่อนล่ะ จะทำยังไง?" ลิ่นเซียงยังคงเตือนด้วยความเป็นห่วง คำพูดนี้ปลุกความกลัวในใจซีเหลียนขึ้นมาอ...