Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 579

กลับถึงบ้าน

เมื่อกลับถึงบ้าน หวังตี๋ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงของตัวเองทันที ถึงแม้บ้านจะทรุดโทรมไปบ้าง แต่การได้นอนในที่ที่คุ้นเคยมากว่าสิบปีก็ให้ความรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย สมกับคำโบราณที่ว่า "รังทองรังเงินก็ไม่เท่ารังสุนัขของตัวเอง" พอหัวถึงหมอน หวังตี๋ก็หลับใหลไปอย่างรวดเร็ว

หวังตี๋ไม่เข้าใจว่าทำไมซ...