Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 482

เมื่อสัมผัสร่างอ่อนนุ่มของรินสางเมย วังตี้ก็รู้สึกแข็งขืนขึ้นมาทันที

"พี่สะใภ้ วังตี้คิดถึงพี่จะตายอยู่แล้ว" พูดพลางวังตี้ก็กระชากกางเกงในลายดอกของรินสางเมยลง

"อืม..." รินสางเมยรู้สึกถึงความแข็งขืนขนาดใหญ่ของวังตี้ที่แทรกเข้ามาในตัวเธอ เธอโอบกอดร่างกำยำของเขาพลางครางเสียงดังด้วยความสุขสม

ทุกครั้งที...