Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 372

เมื่อร่างกายของหวังตี้เข้าหาร่างของหวังต้าย่าจนสนิท หวังต้าย่าก็ทรุดตัวลงบนเตียงราวกับร่างไร้เรี่ยวแรง แทบจะสลบไปในชั่วขณะนั้น

"แต่ทำไมคุณถึงอยู่ในห้องฉัน? โอ๊ย... เบาๆ หน่อย"

มือใหญ่ของหวังตี้ค่อยๆ ลูบไล้ความอ่อนนุ่มบนร่างของหวังต้าย่า ขณะที่ริมฝีปากของเขาซับน้ำตาที่เอ่อล้นที่หางตาของเธออย่างอ่อน...