Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 159

ไทยลิท-โปร: การแปลวรรณกรรมจีน-ไทย

เมื่อถูกหวังตี้จ้องมองอย่างนั้น เจิ้งชิวเมิ่งกลับไม่โกรธ แต่กลับนั่งลงข้างๆ เขา แกล้งดึงคอเสื้อลงมาเล็กน้อย เพื่อให้หวังตี้ได้เห็นมากขึ้น

แม้กระทั่งขอบลูกไม้ก็เผยออกมาครึ่งหนึ่ง ภายใต้เงาของสูทตัวเล็กสีดำ ช่างยั่วยวนเหลือเกิน หวังตี้บีบขาเข้าหากันโดยไม่รู้ตัว ทำใ...