Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 158

นวนิยายจีน

แต่มือเล็กๆ ของเจิ้งชิวเม่งยังคงจับอยู่ตรงจุดนั้นของหวังตี้

จนกระทั่งออกจากลิฟต์แล้ว เจิ้งชิวเม่งถึงได้รู้สึกตัว รีบปล่อยแท่งแข็งของหวังตี้ทันที

บรรดาคนแก่ที่เข้าลิฟต์มามองหวังตี้กับเจิ้งชิวเม่งแล้วส่ายหน้า พึมพำเบาๆ ว่า "เด็กสมัยนี้นะ เฮ้อ ใจร้อนกันเหลือเกิน แค่เดี๋ยวเดียวก็รอไม่ไหว"

อ...