Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 302

วรรณกรรมจีน

วังหมานตกใจอย่างเงียบๆ มองจางฮุยด้วยความตะลึง โดยเฉพาะกระป๋องแก๊สพิษในมือเขา เธอปากอ้าค้าง พูดตะกุกตะกักด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "ทำ...ทำไมเป็นแบบนี้ นาย...นายทำยังไง?"

จางฮุยเข้าไปใกล้ มือข้างหนึ่งเลื่อนลงมาโอบเอวเธอไว้ แล้วตบก้นเธอเบาๆ ยิ้มมุมปากอย่างซุกซน "คุณวังหมาน อย่าตื่นเต้นไปเลย ...