Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 495

หานซานไม่อยากพูดอะไรต่อ เพราะคำพวกนั้นสำหรับเขาแล้ว ไม่มีความจำเป็นใดๆ เลย

หานซานขับรถออกไปทันที เมื่อผ่านบริเวณนั้น มุมปากเขาเผยรอยยิ้มบางๆ

"ฉันรู้ความคิดในใจเธอ แต่ไม่มีใครสามารถหยุดฉันได้!" หานซานนึกถึงกั๋วถิงเจินจื่อ คนของสวนอุทยานป้ายจารึกทันที

หานซานตัดสินใจว่าจะไปหากั๋วถิงเจินจื่อก่อน ดูเ...