Chapter




Chapters
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทที่ 5
บทที่ 6
บทที่ 7
บทที่ 8
บทที่ 9
บทที่ 10
บทที่ 11
บทที่ 12
บทที่ 13
บทที่ 14
บทที่ 15
บทที่ 16
บทที่ 17
บทที่ 18
บทที่ 19
บทที่ 20
บทที่ 21
บทที่ 22
บทที่ 23
บทที่ 24
บทที่ 25
บทที่ 26
บทที่ 27
บทที่ 28
บทที่ 29
บทที่ 30
บทที่ 31
บทที่ 32
บทที่ 33
บทที่ 34
บทที่ 35
บทที่ 36
บทที่ 37
บทที่ 38
บทที่ 39
บทที่ 40
บทที่ 41
บทที่ 42
บทที่ 43
บทที่ 44
บทที่ 45
บทที่ 46
บทที่ 47
บทที่ 48
บทที่ 49
บทที่ 50
บทที่ 51
บทที่ 52
บทที่ 53
บทที่ 54
บทที่ 55
บทที่ 56
บทที่ 57
บทที่ 58
บทที่ 59
บทที่ 60
บทที่ 61
บทที่ 62
บทที่ 63
บทที่ 64
บทที่ 65
บทที่ 66
บทที่ 67
บทที่ 68
บทที่ 69
บทที่ 70
บทที่ 71
บทที่ 72
บทที่ 73
บทที่ 74
บทที่ 75
บทที่ 76
บทที่ 77
บทที่ 78
บทที่ 79
บทที่ 80
บทที่ 81
บทที่ 82
บทที่ 83
บทที่ 84
บทที่ 85
บทที่ 86
บทที่ 87
บทที่ 88
บทที่ 89
บทที่ 90
บทที่ 91
บทที่ 92
บทที่ 93
บทที่ 94
บทที่ 95
บทที่ 96

Zoom out

Zoom in

Read with Bonus
Read with Bonus

บทที่ 33
ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตั้งตัว ฤๅฤๅก็เริ่มโมโหซะแล้ว "จูไค่ ปากแกมันพูดแต่เรื่องไร้สาระ ใครเป็นเมียแกกัน ไสหัวไปให้ไกลๆ เลย!"
เด็กหนุ่มที่ชื่อจูไค่ไม่ได้โกรธแต่กลับยิ้ม "ฮ่าๆ ตอนนี้ยังไม่ใช่ แต่อนาคตก็เป็นไปได้นี่นา ฤๅฤๅ ให้โอกาสฉันหน่อยสิ ฉันจะทำให้เธอรู้ว่าฉันเจ๋งแค่ไหน ดีกว่าผู้ชายคนอื่นในห้องตั้งเย...