Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 440

วีฉินช่วยรินน้ำสองแก้ววางบนโต๊ะกลาง แล้วเรียกหานาน่าสองสามครั้ง เมื่อแน่ใจว่านาน่าไม่อยู่บ้าน วีฉินจึงทรุดตัวลงนั่งบนโซฟา

อย่างแนบเนียน วีฉินนั่งชิดติดกับลาวลี่ ขาของทั้งสองห่างกันไม่ถึงหนึ่งกำปั้น ลาวลี่สัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมละมุนอันนุ่มนวลที่ลอยมาจากตัวของวีฉิน

ในตอนนี้ ลาวลี่เริ่มรู้สึกประหม่า แม...