Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 276

โชคดีที่ตอนนี้ เสียงกรนดังของหลี่เฉียงกลบเสียงครางที่หลิวซานพยายามควบคุมอย่างสุดความสามารถ

มือคู่นั้นโอบกอดราวกับกำลังอุ้มลูกบาสเกตบอลลูกใหญ่ คลึงเคล้นไม่หยุด บีบเน้นเป็นจังหวะ ทุกครั้งที่ทำเช่นนั้น ร่างของหลิวซานจะตึงเกร็งโดยอัตโนมัติราวกับเป็นปฏิกิริยาตอบสนอง

หลิวซานหลับตาสนิท

เมื่อเป็นเช่นนี้ ...