Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 233

ลุงหลี่มองอย่างเหม่อลอย ไม่รู้ตัวเลยว่าร่างกายตัวเองได้กางเต็นท์ขนาดใหญ่ขึ้นมาแล้ว และทิศทางที่มันชี้ไปก็คือหลินเชี่ยนเชี่ยนที่ยืนอยู่ห่างออกไปสามเมตร

ลุงหลี่กลืนน้ำลาย เท้าค่อยๆ ขยับเข้าไปหาหลินเชี่ยนเชี่ยนโดยไม่รู้ตัว

เมื่อลุงหลี่ยืนอยู่ด้านหลังของหลินเชี่ยนเชี่ยน ร่างกายที่กำลังตอบสนองอย่างรุนแ...