Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 987

ใบเถียนหมิงล้วงกระเป๋าหยิบธนบัตรร้อยหยวนยื่นให้ไช่เสี่ยวซู

ไช่เสี่ยวซูเห็นเงินร้อยหยวน ดวงตาเป็นประกายทันที "ขอบคุณครับครูใบ!"

พูดจบก็วิ่งออกจากห้องไปเหมือนกระต่ายป่าน้อย

เด็กคนนี้นี่

ใบเถียนหมิงส่ายหน้าพลางยิ้มขื่น จากนั้นเขาหันไปชำเลืองมองห้องนอน เจินเอ๋อร์กำลังนอนเหยียดแข้งเหยียดขาอยู่บนเตียง...