Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 966

"น้ำผึ้งพูดเสียงอ่อยอ้อนเอาใจ

เย่เทียนหมิงลูบเส้นผมนุ่มลื่นของน้ำผึ้ง แล้วยิ้มถาม "คิดถึงพี่มากแค่ไหน"

"หนู... หนูนอนไม่หลับมาหลายคืนแล้ว คิดถึงพี่จนนอนไม่หลับ พี่คะ หนูจะปิดประตูเดี๋ยวนี้เลย!" น้ำผึ้งพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรนอย่างอดใจไม่ไหว เธอหันไปดึงม่านม้วนลง ทำให้ทั้งห้องมืดลงทันที

น้ำผึ้งเปิดไฟ...