Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 872

ใบไท้หมิงพุ่งเข้าใส่ราวกับหมาป่าหิวโหย

เมื่อสัมผัสได้ถึงความหลงใหลและความบ้าคลั่งของใบไท้หมิง เจินเอ๋อร์ยิ้มอย่างเข้าใจ เธอเกี่ยวขาแน่นรัดร่างของใบไท้หมิง เมื่อความเจ็บแปลบแล่นมา เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย ปล่อยเสียงครางที่ทั้งเจ็บปวดและเปี่ยมด้วยความสุข

"เจินเอ๋อร์ เดี๋ยวก็จะดีขึ้นแล้ว"

ใบไท้หมิงปลอบพลางค...