Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 637

ดวงตาของฉือหวานเจือด้วยแววเศร้าหมอง

เหยี่ยเทียนหมิงนึกขึ้นได้ถึงครั้งที่ฉือหวานโทรศัพท์หาเพื่อนสนิท เรียกอีกฝ่ายว่าเสี่ยวลี่

"อาจารย์เหยี่ย ความจริงยังมีที่ยากจนกว่าหมู่บ้านหวอหลงอีกมากมาย ในหุบเขาที่ไกลออกไปยังมีอีกหลายแห่ง จนถึงขั้นที่คุณคาดไม่ถึง พวกเราลูกคนจนพวกนี้ ที่สามารถลืมตาอ้าปากได้ขนาดน...