Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 5

ใบหน้าของเย่เทียนหมิงเผยรอยยิ้มจำยอม เขาพยักหน้าเบาๆ

หลินฟางยิ้มน้อยๆ เธอแอบมองลิ่วยุ่นแวบหนึ่ง เห็นว่าอีกฝ่ายกำลังดูทีวีอย่างตั้งใจ จึงค่อยๆ สอดมือเล็กๆ ใต้หมอน แล้วกำกระบองร้อนผ่านกางเกงของเย่เทียนหมิง ค่อยๆ รูดขึ้นลงสองสามที

ในชั่วขณะนั้น เย่เทียนหมิงรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งร่าง ความรู้สึกช่างสุขล้ำ...

เขากระซิบเบาๆ: "ที่รัก เร็วขึ้นอีกหน่อย!"

"อืม" หลินฟางพยักหน้า แล้วรูดเร็วแรงขึ้น

เธอช่วยเย่เทียนหมิงอย่างเร่าร้อน คิดว่าไม่มีใครเห็น แต่ภาพนี้กลับไม่รอดสายตาของลิ่วยุ่น

เย่เทียนหมิงรู้ดีว่าลิ่วยุ่นแค่แกล้งดูทีวี แท้จริงแล้วหางตาของเธอจับจ้องมาที่พวกเขาตลอด

หลังจากมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับลิ่วยุ่น เย่เทียนหมิงรู้สึกเหมือนมีสายใยเชื่อมโยงกับเธอ ราวกับรับรู้ความคิดของเธอได้

การทำเรื่องน่าอายเช่นนี้ต่อหน้าแม่ยายทำให้เย่เทียนหมิงรู้สึกตื่นเต้นแปลกๆ!

เย่เทียนหมิงค่อยๆ ดึงขอบกางเกงขึ้น หลินฟางฉวยโอกาสสอดมือนุ่มเข้าไปข้างใน กำมังกรใหญ่ของเขาแล้วรูดไม่หยุด...

เย่เทียนหมิงหลับตาลงเล็กน้อย เคลิบเคลิ้มจนไม่รู้ตัว

ตลอดเวลานี้ ลิ่วยุ่นแอบมองด้วยหางตา ขายาวสวยของเธอขยับไปมาอย่างผิดธรรมชาติหลายครั้ง เห็นได้ชัดว่าเธอเกิดปฏิกิริยาทางร่างกายบางอย่าง

เย่เทียนหมิงสังเกตเห็นปฏิกิริยาของเธอ ทำให้ส่วนล่างของเขายิ่งขยายใหญ่ขึ้น

หลินฟางอ้าปากเป็นรูปตัวโอ กระซิบอย่างตกใจ: "ที่รัก ใหญ่จังเลย..."

เย่เทียนหมิงถอนหายใจออกมา บอกกับหลินฟาง: "เรากลับห้องนอนกันเถอะ"

หลินฟางเข้าใจความหมายของเย่เทียนหมิงเป็นอย่างดี เธอพยักหน้า "อืมๆ" แล้วหันไปบอกลิ่วยุ่น: "แม่คะ พวกเราขอไปพักก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์"

ลิ่วยุ่นที่กำลัง "ตั้งใจ" ดูทีวีอยู่ ตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจ: "อืม ไปเถอะ"

เย่เทียนหมิงลุกขึ้นจากโซฟา หางตาเห็นลิ่วยุ่นแอบมองเต็นท์ใหญ่ตรงส่วนล่างของเขา

มุมปากของเย่เทียนหมิงยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม

หลินฟางเข้าห้องไปก่อน เย่เทียนหมิงตามเข้าไป แกล้งปิดประตู แต่จริงๆ แล้วเหลือช่องเล็กๆ ไว้

"ที่รัก มาเร็วสิ" หลินฟางพูดอย่างยั่วยวน

เย่เทียนหมิงหัวเราะเบาๆ แล้วอุ้มหลินฟางขึ้นมา โยนลงบนเตียง

"อ๊ะ! ที่รัก ซนจัง!" หลินฟางประท้วงเสียงหวาน

เย่เทียนหมิงรีบถอดเสื้อผ้าของหลินฟางอย่างร้อนรน หลินฟางหมุนตัว หันก้นกลมกลึงไปทางเขา

เย่เทียนหมิงจับเอวบางของเธอ แล้วแทรกเข้าไปอย่างแรง!

"อ๊ะ...โอ้!" หลินฟางครางด้วยความเจ็บปนสุข แต่พอนึกได้ว่าแม่อยู่ข้างนอก เธอรีบเอามือปิดปากตัวเอง

เย่เทียนหมิงสูดลมหายใจลึก เริ่มใช้เทคนิค "เก้าตื้นหนึ่งลึก" เข้าออกไม่หยุด กระบองร้อนแรงพุ่งเข้าสู่โพรงบุปผาลึก!

ตอนแรกหลินฟางยังกลั้นเสียงครางเพราะเกรงว่าลิ่วยุ่นจะได้ยิน แต่เมื่อเย่เทียนหมิงเร่งจังหวะเร็วขึ้น เธอก็ไม่อาจควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป ปล่อยเสียงครางอย่างปลดปล่อย

"อ๊ะ...อ๊ะ...อื้ม...อืม...ที่รัก...อ๊ะ!"

เสียงครางอันเร่าร้อนดังออกมาจากห้อง ลอยไปถึงห้องนั่งเล่น ลิ่วยุ่นต้องได้ยินอย่างแน่นอน

หญิงสาวที่เปี่ยมเสน่ห์และโดดเดี่ยว เมื่อได้ยินเสียงแห่งความรักของชายหญิง จะอดใจไม่มาดูได้หรือ?

Previous ChapterNext Chapter