Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 474

ดวงตาสดใสของเสินเหว่ยเหว่ยเต็มไปด้วยปัญญา

หยี่เทียนหมิงรู้สึกใจหายวาบ "เธอ...เธอเป็นสุนัขจมูกไวหรือไง จะดมกลิ่นแบบนั้นได้ยังไง"

เสินเหว่ยเหว่ยยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เผยรอยยิ้มโค้งเหมือนพระจันทร์เสี้ยว

"อย่าลืมสิว่าฉันเป็นหมอ ไวต่อกลิ่นมาก และนอกจากพวกคุณจะมีกลิ่นเหมือนกันแล้ว ตั้งแต่ตอนที่พวกคุณเข้...