Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 466

วังเถี่ยจูอุ้มดินระเบิดที่เหลือไว้ สีหน้าตกตะลึงยังไม่จางหาย

เหยี่ยเทียนหมิงขี่รถมาถึงกลางเขาเยว่หยา หยางเถาจัดข้าวของเสร็จแล้ว เธอมองประตูที่ถูกทำลาย ดวงตาเต็มไปด้วยความอาลัย

"พี่หยางเถา เราต้องไปแล้ว" เหยี่ยเทียนหมิงเร่งเร้า เขายังมีเรื่องต้องจัดการอีกมาก

การหาที่พักให้หยางเถา พูดง่ายแต่ทำยาก ย...