Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 304

ใบเทียนหมิงวางของป่าในมือลง "ทั้งหมดนี้ชาวบ้านทำเอง ถือเป็นของฝากเล็กๆ น้อยๆ จากผมละกัน"

สวี่เหวยเหวยชายตามองอย่างผ่านๆ สีหน้าเรียบเฉย "อ้อ"

"คุณนี่พูดน้อยจริงๆ ส่งข้อความหาทีไร ตอบกลับมาไม่เกินห้าตัวอักษรทุกที" ใบเทียนหมิงนอนอยู่บนเตียง แอบชำเลืองมองเงาด้านหลังอันงดงามของสวี่เหวยเหวย

"ได้ยินว่าห...