Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 302

มองดูเจ้าของร้านเฉียกับพวกที่กำลังหนีอย่างร้อนรน เย่เทียนหมิงรู้สึกเหมือนก้อนหินที่แขวนอยู่ในใจได้ตกลงไปเสียที

เขามองยู่อิ่งอิ่งที่นอนอยู่บนเตียงแล้วถอนหายใจด้วยความโล่งอก

"อิ่งอิ่ง เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?" เย่เทียนหมิงลูบหน้าผากของยู่อิ่งอิ่งพลางถามอย่างร้อนรน

ยู่อิ่งอิ่งดิ้นรนพูดทั้งที่ยังเมาครึ่งหล...