Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 247

ไฟที่อัดอั้นในใจไม่รู้จะระบายที่ไหน ใบเทียนหมิงเดินคนเดียวอยู่บนเส้นทางภูเขา ชื่นชมทิวทัศน์รอบๆ หมู่บ้านว่อหลง

เขามองไปที่หมู่บ้านสือเฉียวซึ่งอยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านว่อหลง ระหว่างสองหมู่บ้านมีเพียงสะพานหินและภูเขาครึ่งลูกคั่นกลาง

หมู่บ้านสือเฉียวมีไฟฟ้าใช้มาหลายปีแล้ว พัฒนาไปอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่า...