Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 137

"เบาๆ หน่อยนะลูก... แม่จั๊กกะจี้" หลิวอวิ้นพึมพำด้วยใบหน้าเปี่ยมสุข ตาหลับพริ้ม

เย่เทียนหมิงจับเท้างามของเธอ แกล้งจั๊กจี้ฝ่าเท้าเบาๆ หลิวอวิ้นดิ้นพล่านราวกับปลาไหลตัวร้อน กลิ้งไปมาบนตัวเขา เนินอกสองเต้าไหวเด้งไม่หยุด

"แม่ครับ พ่อจะกลับมาอีกทีตอนไหนเหรอ" เย่เทียนหมิงกอดร่างอรชรเปล่งปลั่งของหลิวอวิ...