Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1259

"เฮ้อ... ทเยนหมิง เมื่อไหร่เธอจะกลับมาล่ะ?" เจ้าเหม่ยหลิงถอนหายใจเบาๆ มองห้องที่ว่างเปล่า แล้วทิ้งตัวลงนอนบนเตียง น้ำตาสองหยดใสราวกับไข่มุกไหลลงมาบนใบหน้าขาวนวล เย่ทเยนหมิงรู้สึกปวดใจ

เขามองดูเด็กน้อย แล้วหันไปมองเจ้าเหม่ยหลิงอีกครั้ง สุดท้ายก็ค่อยๆ จากไปอย่างเงียบๆ

เมื่อออกจากบ้าน ความรู้สึกของเข...