Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1254

เสี่ยวเฉียงเหวยยังคงคว่ำหน้าลงบนโต๊ะ ไม่มองว่าใครเข้ามา ไม่สนใจคนที่นั่งข้างๆ เธอด้วยซ้ำ

เยี่ยเทียนหมิงมองเสี่ยวเฉียงเหวยที่ยังคงสะอื้นไห้เบาๆ เขาไม่รู้จะเข้าไปปลอบเธออย่างไรดี คำพูดที่เตรียมไว้ล่วงหน้าหายวับไปจากสมองทันทีที่เขานั่งลง

เขาเคยได้ยินว่าผู้หญิงต้องคอยปลอบ สิ่งที่พวกเธอพูดถูกต้องก็ต้อง...