Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 535

สุนชาเสวี่ยยังอยากจะตอบกลับ แต่ตอนนี้เธอพูดอะไรไม่เป็นคำเป็นประโยคแล้ว ร่างกายที่สั่นเทิ้มทั้งตัวทำได้เพียงพยักหน้าเบาๆ

อู๋เหยียนมองพวกเขาทั้งสองอีกสองสามครั้งแล้วรีบเล็ดลอดเข้าห้องไปทันที

หลังจากปิดประตูแล้ว อู๋เหยียนก็ถอนหายใจยาว

แม้จะมีประตูกั้น แต่เสียงร้องของป้าเจียเสวี่ยก็ยังดังชัดเจนมาก ทำ...