Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 341

มองไปที่หลิวซวี่ แล้วมองไปที่หวังเอี้ยน อาหลิวก็ถามว่า "แล้วเธออยากให้เป็นยังไงล่ะ?"

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน" หวังเอี้ยนมองหลิวซวี่พลางพูดว่า "อาหลิวก็ไม่มีผู้ชายมานานแล้ว ส่วนไอ้หมาตัวนั้นของฉันแทบไม่เคยกลับบ้าน ดังนั้นตอนนี้เธอก็เป็นเหมือนผู้ชายของพวกเราสองคนแล้ว ซวี่ ในชนบทของเรา ผู้ชายต้องแบกรับค...