Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 272

เมื่อได้ยินคำพูดของหลิวซวี่ เฉินเถียนโหยวก็รีบมองสิ่งที่อยู่ในมือของเขา เห็นรอยเปียกชัดเจนบนนั้น ประกอบกับรอยยิ้มบนใบหน้าของหลิวซวี่ เฉินเถียนโหยวอายจนไม่กล้าพูดอะไร ได้แต่เบือนหน้าไปมองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวระยิบระยับ

เมื่อเห็นท่าทางของเฉินเถียนโหยว หลิวซวี่ก็แกล้งสูดลมหายใจลึกๆ แล้วพูดว่า "หอ...