สายลมพัดผ่านมา

บทที่ 90

นวนิยายจีน

เมื่อหลินไค่ส่งเยี่ยนหลี่กลับบ้าน ท้องฟ้าก็มืดสนิทแล้ว พวกเขาแยกกันที่มุมถนน หลินไค่เงยหน้าขึ้นทันใดพร้อมรอยยิ้มและถามเธอว่า "เยี่ยนหลี่ เรามาก้าวเดินไปด้วยกันเถอะ เธอกับฉัน"

เขาล้วงมือทั้งสองข้างไว้ในกระเป๋ากางเกง ใบหน้าเรียบเฉยราวกับไม่สนใจคำตอบของเธอแล้ว

เธอเผชิญกับสายลมยามค่ำที่พัด...