Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 82

ยันลี่นั่งเงียบๆ ริมหน้าต่างรถไฟ กระเป๋าเดินทางอวบอูมวางอยู่บนตัก ใบหน้าซีดเซียวราวก้อนน้ำแข็งที่แผ่ไอเย็นยะเยือก สายตาเหม่อลอยจับจ้องทิวทัศน์รกร้างที่ทอดยาวนอกหน้าต่าง

เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน เธอคลุ้มคลั่งอาละวาดในตู้โดยสาร ยกกระเป๋าเดินทางฟาดใส่กลุ่มบอดี้การ์ดที่ขวางทางเธอไว้อย่างไร้ทิศทาง ปากพร่ำพ...