Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 77

สายลมเย็นเฉียบพัดผ่านท้องฟ้าสลัว เงาไม้พลิ้วไหว ทอดเงาดำเซื่องซึมลงบนพื้น ร่างหนึ่งค่อยๆ ย่างก้าวอย่างเชื่องช้าด้วยท่วงท่าอันสงบนิ่ง

อี้เสี่ยวเซินเงยหน้าขึ้น จ้องมองกังหันลมที่ถูกผูกไว้กับต้นไม้ กังหันหมุนเร็วมาก แววตาใสเย็นของเขาค่อยๆ แผ่ความเศร้าสร้อยไปตามจังหวะการหมุนนั้น

เขาจำวันนั้นได้ วันที่...