สายลมพัดผ่านมา

บทที่ 29

ซาจื่อคุนปิดหนังสือ นอนเอนกึ่งนั่งบนโต๊ะหิน มือข้างหนึ่งยันศีรษะอย่างสบายอารมณ์

"แต่ก็ไม่มีอะไรต้องกังวลหรอก เรื่องของอาเสือนั่น อี้เสี่ยวเซินต้องทำแน่นอน แค่เป็นเรื่องของเวลาเท่านั้น"

เท้าที่กำลังเตะก้อนหินอยู่บนพื้นหยุดชะงัก เหยียนหลี่เงยหน้า จ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาของซาจื่อคุน

"ทำไมล่ะ?"

ซาจื...