สายลมพัดผ่านมา

บทที่ 26

เยี่ยนหลี่เท้าคางด้วยมือ ข้อศอกวางบนโต๊ะ จ้องมองอี้เสี่ยวเซินอย่างไม่ละสายตา ปกติเธอไม่กล้าจะมองเขาตรงๆ อย่างนี้

"เสี่ยวเซิน..."

เขาเอียงหน้ามองเธอ

"เธอจะไปไหนเหรอ?"

น้ำเสียงค่อยๆ อ่อนลง ไร้ซึ่งความมั่นใจที่จะรองรับน้ำหนักของคำพูดนี้ ดวงตาของเธอเริ่มแดงก่ำ

ลมพัดผ่านหน้าต่างปัดผมของเขา เผยให้เห...