สายลมพัดผ่านมา

บทที่ 18

นวนิยาย

เธอเดินไปเรื่อยๆ แล้วก็วิ่งขึ้นมา ผมปลิวสะบัดเผยให้เห็นหน้าผากเรียบเนียน

เธอได้ยินกู้เสี่ยวตะโกนเรียกชื่อเธอจากด้านหลัง เธอยิ่งวิ่งเร็วขึ้น อึดอัดจนหายใจไม่ออก กระเป๋าหนักๆ กระแทกหลัง ขาเรียวบางก้าวฉับๆ ไปข้างหน้า

ใบหน้าซีดเซียวเต็มไปด้วยความอเนจอนาถ

ราวกับจมอยู่ใต้น้ำ ไร้เรี่ยวแรง หวาดก...