Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 485

ภาษาไทย

ผมจำต้องค้อมตัวคำนับเธออย่างนอบน้อม "ขอโทษครับ ลู่อวี่ซิน ผมผิดเอง"

ลู่อวี่ซินยิ้มอย่างภาคภูมิใจ หมุนตัวเดินต่อไปข้างหน้า พลางเอียงหน้ามาถามผม "ว่ามาสิ มีอะไรถึงได้ตามหาฉัน?"

"เรื่องวันนี้ผมต้องขอโทษจริงๆ ผม..."

"ไม่ต้องโทษตัวเองหรอก ฉันรู้ว่านายไม่ได้ตั้งใจ แต่คนอย่างนาย... จะพูดยังไงดี...