Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 462

ฉันมองเงาร่างของหลงไหน่จวิ้นที่เดินห่างออกไป อดไม่ได้ที่จะถ่มน้ำลาย "ไอ้เวรเอ๊ย เชื่อไหมว่าข้าจะเล่นงานแก"

"อย่าทำเด็ดขาด!" ซูเสี่ยวไห่พูดอย่างจริงจัง "เจี๋ยเอ้อร์หู จำไว้นะ ที่เขาเรียกว่าวงการ ไม่ใช่สังเวียนสัตว์ นั่นหมายความว่า ถ้าอยากยืนหยัดในวงการได้ เจ้าต้องมีอะไรมากกว่านั้น เช่น อำนาจ ปัญญา...